Umjesto kazne do 10 godina zatvora, koliko je predviđeno za krivično djelo koje mu je stavljeno na teret, Draganu Đuriću biće izrečeno 12 mjeseci nošenja nanogice, bez novčane kazne.
Poslije nepune tri od otvaranja istrage, Đurićeve malverzacije su dobile eplilog: godinu dana kućnog zatvora (ako sud odobri njegov sporazum sa tužilaštvom). Bivši čelnik FK “Partizan” je pristao da prizna krivično djelo i potpiše sporazum kojim priznaje da je počinio zloupotrebu položaja službenog lica u privredi, prilikom privatizacije i poslovanja Veterinarskog zavoda. Na račun tih malverzacija, inkasirao je 207 miliona dinara.
Šta je to Đurić tačno priznao?
Sve je počelo tako što je 2005. godine njegova “Zekstra” kupila Veterinarski zavod Zemun, veliku i uspješnu firmu za proizvodnju stočne hrane i lijekova, i to po solidnoj cijeni: 9,1 milion evra. Ipak, Vrhovni sud čak dvaput je osporavao tu privatizaciju. Na kraju je Agencija za privatizaciju 2005. treći put i konačno Veterinarski zavod dodijelila Draganu Đuriću, tadašnjem predsjedniku “Partizana”.
Kako “Zekstra” u početku nije ispunjavala uslove da preuzme Zavod (jer se nijedan njen član UO nije bavio poslovima koji su bili primarni za Zavod, poput proizvodnje hrane za životinje), napravljen je konzorcijum sa firmom “Bankom”.
Međutim, taj konzorcijum, pravno gledano, nije ni postojao, što je dovelo u sumnju privatizaciju. Tek iz trećeg puta ona je uspjela, i to nakon što je država zamijenila Upravni odbor Zavoda, koji je odustao od natezanja i prihvatio Đurića kao gazdu.
Pandorina kutija afera u Veterinarskom zavodu otvorena je 2014. godine nakon hapšenja (u pritvoru je proveo deset dana, od 13. do 23. januara te godine), Tužilaštvo za organizovani kriminal podiglo je godinu kasnije optužnicu protiv Đurića i još šestoro okrivljenih.
Mahinacije sa zemljištem
Posljednja u nizu Đurićevih afera je bila početkom marta ove godine, kada je protiv njega podnesena krivična prijava – opet za malverzacije sa Veterinarskim zavodom. Osumnjičeni Đurić i još šest članova upravnog odbora su, prema navodima krivične prijave, 2005. na sjednici UO doneli odluku da bez tendera prihvate navodnu ponudu o prodaji nepokretnosti prodavca. Tako je 12 ari plaćeno 2,98 miliona evra, iako je prema rješenju Poreske uprave kvadrat vrijedio 299.996 dinara, čime su zemljište preplatili za više od 45 miliona dinara i za tu sumu su oštetili Veterinarski zavod. Sljedeće godine, bez odluke UO, izmijenili su ugovorne odredbe, pa je novac isplaćivan na račune Zorana Antića, člana odbora protiv koga je takođe podnesena krivična prijava. On je podizao novac i predavao ga Đuriću, naravno, bez ikakvih priznanica.
Prodaja đubriva
U aprilu 2015. godine počelo je suđenje Đuriću za aferu na liniji Azotara – Veterinarski zavod. Optužnica, koja je izložena takođe pred Specijalnim sudom, osim njega obuhvata još šest osoba. Njima je objedinjeno suđenje sa procesom protiv bivšeg ministra poljoprivrede Saše Dragina i više desetina drugih osoba za malverzacije u Azotari. U optužnici se tvrdi da je Veterinarski zavod, čiji je Đurić vlasnik, od Azotare protivpravno nabavio 5,7 tona regresivnog đubriva.
Guranje u stečaj
Krajem avgusta prošle godine, Veterinarski zavod, preduzeće koje je postojalo 78 godina, palo je u stečaj. Za 90 radnika time su prestali da važe ugovori o radu. Posljednji unosi u APR pokazuju da je preduzeće 2012. godine gubilo pola, a godinu dana kasnije cijelu milijardu dinara. Narodna banka drži ga u blokadi već godinu dana.
Đurić je imao i poslove u Republici Srpskoj, koji su koruptivne prirode i godinama unazad u vrhu su afere koje se pominju u javnosti, na koje policijske i pravosudne institucije ne reaguju.
Mutne radnje u Republici Srpskoj
Đurić je povezan i sa vrhom vlasti u Republici Srpskoj, tačnije sa Miloradom Dodikom, sa kojim je u poslovne, mahom nezakonite radnje, ušao u vrijeme kada je Dodik bio premijer u prvom mandatu.
Prema navodima online magazina “Žurnal”, u decembru 1998. godine, Dodik, u to vrijeme premijer RS, iz deviznih sredstava budžeta RS odobrio je kredit u iznosu od 750 hiljada KM preduzeću “Zekstra rent a car” sa sjedištem u Zemunu, bez obzira što je riječ o privatnoj firmi registrovanoj na teritoriji druge države.
Ovaj beskamatni kredit je realizovan putem tadašnje “Agroprom banke” iz Banjaluke. Rok vraćanja je bio šezdeset dana. Istovremeno, Dodik je u ime Vlade RS, a bez njenog znanja, potpisao sa “Agroprom bankom” ugovor o komisionom kreditu, prema kojem Vlada RS “odobrava Banci namjenski devizni kredit iz deviznih sredstava budžeta u iznosu od 750.000 KM”, dok će banka ta sredstva plasirati preduzeću “Zekstra rent a car” Beograd (Zemun).
Banka je toj firmi isplatila prvu tranšu u iznosu od 350 hiljada KM, što je bilo protivzakonito, jer je Vlada RS budžetska sredstva beskamatno dodijelila firmi iz države u kojoj nema nikakve ingerencije.
“Zekstra” je, prema istom izvoru, po Ugovoru o kratkoročnom deviznom kreditu, pare trebalo da vrati do 31.januara 1999. godine, a banci plati kamatu od 1,5 posto, ali se ništa od toga nije desilo.
Sačinjen je aneks Ugovora o kratkoročnom deviznom kreditu, prema kojem se vraćanje para odlaže do 1. marta 1999. godine, a “Zekstra” je, prema pisanju Žurnala, u februaru te godine vratila samo nešto više od 10 odsto uzetog novca, odnosno 47 hiljada KM.
Za 350 hiljada maraka, koliko mu je iz budžeta RS odobrio Dodik, Đurić je kupio jedanaest novih automobila “opel astra” i u okviru firme “Zekstra rent a car” u Beogradu i Zemunu organizovao taksi službu. Međutim, u martu 1999. godine počinje NATO bombardovanje Srbije, pa Đurić sva vozila iz Beograda,prema pisanju Žurnala, prebacuje na Dodikovo imanje u Bakincima kod Banjaluke.
Kada je završena akcija “Milosrdni anđeo”, prema pisanju Žurnala, “opel astre” su ponovo vraćene u Beograd, a u RS su dovezena godinu dana kasnije, u jeku izborne kampanje. Na kraju su automobili prodani kako bi se, navodno, namirio dug “Agroprom banci”, što svakako nije bilo dovoljno. Procjenjuje se da je banka u tom sllučaju oštećena za oko 250 hiljada maraka.
Na kraju svog prvog premijerskog mandata Dodik je banjalučkoj verziji beogradske firme “Zekstra” ,dodijelio još jedan kredit od 250 hiljada KM. Novac je dat preko tadašnje “Kristal banke”, iako premijer po zakonu ne može napraviti nijedan finansijski aranžman iz javnih sredstava. Ni te pare navodno nisu vraćene.
Kada je Dodik ponovo postao premijer 2008. godine, on nastavlja svoje “poslovne” veze sa Đurićem, a u igru ulazi i najpoznatiji tajkun Miroslav Mišković.
Kriminalni trojac
Samo na jednom privatizacionom projektu, čiji su akteri Dodik, Đurić i Mišković, budžet RS je oštećen za osam miliona maraka. Cijeli projekat realizovan je putem firme “Darta”, koja je kupila većinski paket u „Srpskom Oslobođenju“ za 100 maraka.
Nakon toga “Dartu” kupuje “Zekstra”, a onda počinje brzopotezno višemilionsko zaduživanje i stavljanje imovine “Oslobođenja” pod hipoteku. Preduzeće se zadužilo kod komercijalnih banaka za čak 4 miliona maraka više od vrijednosti imovine, odnosno duplo više od limita koji je firmi odobrila nekadašnja Direkcija za privatizaciju.
Epilog tih radnji je da “Oslobođenje” i “Darta” kredite nisu mogli vratiti, a više ta preduzeća i ne postoje, dok je njihova imovina rasprodata i otuđena…
Najviše pominjana afera u Republici Srpskoj, koja je i danas u žiži javnosti, je privatizacija robne kuće “Boska” u centru Banja Luke, koju je kupio beogradski konzorcijum “Delta-Zekstra” u vlasništvu Đurića i Miškovića, tada dobrih prijatelja Milorada Dodika.
Potpisani ugovor osim potpisnika i onih koji su ga, kako se tvrdi, nezakonito sačinili niko nije vidio. Navodno je bio pohranjen u vladi Republike Srpske, u ministarstvu trgovine, odakle je nestao.
Navodno se vodi istraga o tome kako je i gdje nestao taj ugovor, ali ne i istraga o nezakonitim privatizacijama i uzimanjem kredita koji nikada nisu vraćeni.
U sve ovo uključena je i Investiciono razvojna banka, koja je kupila obveznice Boske u vrijednosti od 15 miliona KM i koja je, takođe, podnijela tužbu kako bi povratila data sredstava.
Ni od te tužbe, kao i mnogih drugih u Republici Srpskoj, nije bilo ništa, osim što se povlače u javnosti i što se vežu za predsjednika Republike Srpske Milorada Dodika da je u sve to umiješan zbog bliskih veza koje je imao i sa Đurićem i Miškovićem i kojima je omogućio da dođu do višemilionskih sredstava.
Blic/Žurnal/Istinito
