Predsjednik Srbije Tomislav Nikolić položio je danas vijenac na Spomen-obilježje “Veliki školski čas”, podignuto učenicima i profesorima koje su Nijemci strijeljali 21. oktobra 1941. godine na kragujevačkim Šumaricama.
Poštu kragujevačkim školarcima odali su i predstavnici ambasada Rusije, Njemačke, Slovačke, Palestinske uprave, Ukrajine, Francuske, SAD, Izraela i Bjelorusije.
Sa cvijećem i svijećama u rukama poštu onima koji nisu dobili šansu da odrastu odali su i sadašnji kragujevački đaci, kojima su se na času istorije pridružili njihovi vršnjaci iz Moskve i sa Urala, kao i brojni građani Kragujevca.
Komemorativnoj svečanosti na kojoj je izvedena poema Aleksandra B. Lakovića “Glasovi neba pod zemljom”, prethodila je liturgija u Hramu Svetih kragujevačkih novomučenika u Šumaricama, koju je služio NJegovo preosveštenstvo episkop šumadijski Jovan.
Oko 300 učenika kragujevačkih srednjih škola i šegrta, kao i 15 dječaka – čistača obuće ubijeno je strijeljanjem 21. oktobra 1941. godine u znak odmazde za ubistvo njemačkih okupacionih vojnika.
Njihovo stradanje ovjekovječila je i od nezaborava otela jedna od najvećih srpskih pjesnikinja Desanka Maksimović u svojoj poemi “Krvava bajka”.
U udžbenicima srpske istorije ostaće zauvijek urezane i riječi direktora Kragujevačke gimnazije Miloja Popovića koje je uputio egzekutorima pred samo strijeljanje: “Pucajte, ja i sada držim čas”.
Muzej rata u Kragujevcu je, nakon višegodišnjeg istraživanja, utvrdio identitet 2.796 Kragujevčana strijeljanih tog dana.
Na suđenju u Nirnbergu nakon Drugog svjetskog rata predstavnici tadašnje Jugoslavije dokazivali su da je u Kragujevcu 1941. godine strijeljano oko 7.000 civila.
Masovno strijeljanje Kragujevčana uslijedilo je kao odmazda okupatora za pogibiju deset vojnika Vermahta, u zajedničkom napadu partizana i četnika, koji su na tom području bili postigli sporazum o zajedničkom otporu.
Agencije
