Banjalučanka Nikolina Makivić završila je master studije fizičke hemije za nanonauke na Univerzitetu Pariz Didro – Pariz 7, dijelu prestižne Sorbone, i trenutno sarađuje sa najvećim naučnim imenima u toj oblasti.
Banjalučanka Nikolina Makivić sarađivaće sa profesorom Žan Marijem Taraskonom, svjetski poznatim istraživačem u oblasti proizvodnje i unapređenja baterija. Nikolina je u Francuskoj završila master studije fizičke hemije za nanonauke na Univerzitetu Pariz Didro – Pariz 7, dijelu prestižne Sorbone.
– Taraskon je u toj oblasti ono što je Kristijano Ronaldo u fudbalu. Najpoznatiji je u cijeloj Francuskoj i svijetu, a na projektima blisko sarađuje sa dvije osobe, 10 do 15 doktoranada i velikim brojem postdoktoranada – kaže Makivićeva.
Ona navodi da je na master studijama radila na unapređenju i patentiranju sistema punjenja baterija u vodenom rastvoru i vodenim uslovima, a od oktobra treba da počne doktorske studije na sadašnjem fakultetu i čuvenom Kolež de Fransu.
Na tom koledžu predaju najbolji francuski profesori i istraživači, koji za svoje projekte dobijaju ogromna sredstva Vlade Francuske.
– Projekat na kojem treba da doktoriram za tri godine košta 100.000 evra, a drugi projekat u mojoj studijskoj grupi je 300.000 evra, što su ogromna ulaganja – otkriva Makivićeva.
Ona napominje da je njen fakultet svjetski poznat u oblasti hemije, a najbolji u oblasti elektrohemije.
– Pohađaju ga studenti i na njemu predaju gostujući profesori iz cijelog svijeta. Sa prostora bivše Jugoslavije na mom fakultetu studira još samo jedna djevojka iz Srbije – navodi Nikolina.
Iako je i stipendista Vlade Francuske, ona ističe da joj novčana podrška Vlade Srpske putem stipendije koju prima od Fonda “Dr Milan Jelić” mnogo pomaže u studiranju i stručnom usavršavanju.
– Sam spisak stipendista Fonda dovoljno govori koliko su to kvalitetni, talentovani i uspješni studenti – Svako je izvrstan i zaslužuje podršku države.
Bilo bi dobro da se stipendisti više umrežavaju među sobom i sa institucijama u Srpskoj, kao i da se naše obrazovne ustanove povezuju sa inostranim. To je vrlo lako postići, ali treba više inicijative, volje i želje s naše strane”, ocjenjuje Makivićeva.
Ona napominje da karijeru lakše može ostvariti u inostranstvu, ali da bi voljela da se u nekom trenutku vrati u Srpsku.
– Kada završim školovanje vjerovatno ću raditi u nekoj velikoj multinacionalnoj kompaniji u oblasti proizvodnje baterija i energetike ili ću pokušati da ovdje, u Srpskoj, počnem neko istraživanje – otkriva Makivićeva.
Ona je završila Banjalučku gimnaziju, a na Tehnološkom fakultetu u Banjaluci bila je student Biotehnološko-prehrambenog smjera, završivši školovanje sa prosjekom 10,00. Prije odlaska u Francusku, godinu je provela na školovanju u Rusiji, gdje je bila stipendista Vlade Ruske Federacije.
– Studiranje u Francuskoj je potpuno drugačije nego kod nas. Svi ispiti se daju tokom jednog termina. Nema više rokova ili `socijalnih` rokova. Takođe, ima mnogo prakse, pa smo jedno vrijeme radili u laboratoriji od 9.00 do 17.00 časova – kaže Makivićeva, raniji aktivista banjalučkog udruženja “Četiri plus”, koje okuplja i pomaže porodice sa četvoro i više djece.
