SNSD je, na propagandu za prošle lokalne izbore u Srpskoj, potrošio 1,1 milion KM, ili za oko 375.000 više od poražene SDS.
To je ujedno i najveći iznos koji je jedna partija potrošila na predizorne skupove, reklamne materijale i ostale vidove propagande, otkrivaju postizborni finansijski izvještaji dostavljeni CIK BiH.
Gledano po opštinama i gradovima, u većini slučajeva troškovi su proporcionalni izbornom rezulatu, ali ipak ima izuzetaka. Tako je SNSD u pobjedu Igora Radojičića u Banjaluci na ovaj način uložio više od 71.000 KM, plus 3.458 KM koalicionog partnera DNS, dok socijalisti navodno nisu plaćali propagandu u Banjaluci.
S druge strane, SDS je za propagandu u najvećem gradu RS potrošila 28.900 KM, a zajedo sa ostalim partijama SzP ta cifra prelazi 105.000 KM. Ispostavilo se da to ipak nije bilo dovoljno za pobjedu opozicije.
U „osvajanje“ Pala, koji je do tada važio za bastion SDS, SNSD je potrošio 22.000 KM, dok je drugi tabor za „odbranu“ dao tek 1.512 KM. U Gradiški je SNSD inkasirao oko 5.000 KM više od SDS, u Prnjavoru duplo više, dok su u Trebinju potrošili 48.000 KM. Poređenja radi, SDS je u tom gradu na propagandu dao samo 288,99 KM, a PDP sa 1.185 KM nije uspio da odbrani gradonačelničku fotelju Slavka Vučurevića.
Kako je navedeno, SNSD nije imala ni marku troškova propagande u čak 36 opština i gradova u BiH, pa ipak su pobijedili u nekima od njih, poput Šipova, Broda, Stanara, Novog Grada, Kozarske Dubice. S druge strane, SDS je bez troškova navodno bila u 28 lokalnih sredina, kao što su Šamac, Bratunac, Vlasenica i Višegrad.
Najveća preduzeća donatori SDS su „Graditelj“ Teslić sa 4.000 KM, „Lipa drvo“ iz Prijedora 2.000 KM, te fabrika obuće „Sportek“ iz Kotor Varoša sa 10.000 KM. Zanimljivo je da je ova fabrika istovremeo donirala i vladajućim i opozicionim partijama u Srpskoj. Osim SDS, dali su PDP 10.000 KM, te 20.000 KM SNSD, i to je jedina donacija pravnog lica koju je prikazala partija Milorada Dodika.
Međutim, u upravi „Sporteka“ za „EuroBlic“ nisu željeli da govore o ovom potezu, pravdajući se da je to vjerovatno bila odluka vlasnika, koji je iz Italije.
Od ostalih većih stranaka u Srpskoj troškovi propagande PDP bili su 465.455 KM, NDP 100.880 KM, SP 225.000 KM, DNS 227.900, te 69.000 KM US Nenada Stevandića.
Zvuči nevjerovatno da je od stranaka u FBiH jedino DF Željka Komšića prikazala troškove propagande veće od milion KM, iako nisu ostvarili značajan rezultat. Predizborna propaganda HDZ BiH Dragana Čovića koštala je 287.898 KM, dok je SDA platila više od 700.000 KM. Lider stranke Bakir Izetbegović donirao je SDA 5.947 KM.
Korajlić: Nije im vjerovati
Portparolka Transparensi internešenel BiH Ivana Korajlić kaže da 2016. nisu pratili stranačke izborne troškove, ali da iskustva iz ranijih izbornih ciklusa govore da partije potroše više nego što prikažu.
– To posebno dolazi do izražaja na predizbornim skupovima. Ponekad dovedu firmu blisku vlasti u nekoj optini koja obezbedi hranu, piće i šator. Tu stranka nema troškova, ali po zakonu mora da prijavu tzv. donaciju u činjenju, što rijetko rade. Takođe, još nema sankcija za partije koje za transakcije u kampanji koriste više od jednog bankovnog računa. Na sve to, CIK BiH se ne bavi mnogo troškovima; više su fokusirani na to da li je bilo nedozvoljenih izvora finansiranja, donacija – kaže Korajlićeva.
EuroBlic
