Sinoć je preminuo Edin Tahirović, pjevač i frontman novovalnog banjalučkog banda Dinar, poznatog po hitu iz 80-tih godina, Bahra. Pročitajte priču o ovom, jednom od najznačajnijih muzičkih grupa na prostoru BiH, pa i šire iz osamdesetih godina…
“Dinar je svoj prvi zvanični nastup imao u oktobru 1980. na nekakvoj Plavoj večeri u gimnaziji kada smo nastupili kao predgrupa tadašnjeg banjalučkog sastava Dorian Gray. U postavi su još bili Adem (Kobašlić) i Smax (Almir Smajić). Poslije, tokom 1981. imali smo još neke nastupe u MZ Čaire i gimnaziji kada je kao bubnjar nastupao Samir Teskeredžić, na gitari bio Emir Tahirović, a na sceni opet Smax. Bila je i jedna svirka u Dvorani Mejdan u istoj ili sličnoj postavi”, prisjetio se svojedobno sam Edin početaka grupe.
Negdje tokom 1981. Tahiru se pridružuje Zlatko Prpa, neprofesionalni muzičar koji odabira bas gitaru kao “instrument of choice” i docnije često biva nazivan Kaplar Farfa. Poznavajući se još iz srednjoškolskih dana, odlučuju da stabilizuju postavu Dinara ali se ispostavilo da će to potrajati skoro 2 godine:
“Onda smo zajedno krenuli u potragu za bendom pa smo nabasali na Adnana Tufekčića i Dafka (Darko Domazet) koji nam je rekao da se ne petljamo sa Tufekčićem jer će nas izraditi, što se i desilo u ključnom momentu na Gitarijadi 1981. koju je u Mejdanu organizirao Dadi Mras. Medjutim probe sa Tufekčićem su nas uvjerile da materijal koji smo imali može odlično zvučati. Tada smo u postavi bili ja, Farfa, Emir i Dafi(Gadafi). Par dana poslije svirali smo u Geness klubu, ispod Palasa, kao trio”.
Sredinom 1982. Tahir i Farfa stupaju u kontakt sa gitaristima Sašom Obradovićem i Amirom Kulenovićem – Kulijem i počinju intenzivnije raditi na pripremi nekoliko pjesama koje su imali namjeru snimiti kao prvi demo-set. Nedostatak bubnjara je privremeno riješen dolaskom Damira Beglerbegovića – Geze (Neki ljudi), koji se pridružio neposredno prije snimanja u banjalučkom studiju Plazma tokom decembra 1982. Geza je odradio i nekoliko koncerata s početka 1983, u kom periodu odlazi Kuli a grupi se pridružuje klavijaturista Slavko Radusin – Caki.
U maju 1983. ponovo dolazi do promjene bubnjara, u bend dolazi Dejan Jović – Deni. Nakon nekoliko koncerata i nastupa kao predgrupa za Bijelo Dugme u dvorani Mejdan, u jesen 1983. odlaze Dejan i Caki a grupi se pridružuje bubnjar Zoran Milosavac, što ce predstavljati prvu stabilnu postavu grupe Dinar u sastavu: Tahir Dinar (vokal), Saša Obradović (gitara), Zlatko Prpa (bas) i Zoran Milosavac (bubnjevi).
Tokom novembra i decembra 1983. održano je nekoliko nastupa i grupa snima prvu verziju hit-pjesme “Bahra”. Jedan od ključnih momenata iz tog perioda je nastup kao predgrupa za “Marjanov čudni zajec”, čiji vodja je bio Marko Brecelj, legendarna autorska figura i bivši frontman poznate slovenačke grupe “Buldožer”. Marko je bio vrlo zainteresovan radovima grupe Dinar te im je ponudio da nastupe kao predgrupa na nekoliko koncerata u Zagrebu i Sloveniji. Dinar prihvata ponudu i odlazi na turneju tokom januara i februara 1984.
{youtube}gBpWPMpzqdk{/youtube}
Krajem ljeta 1984. grupu napušta gitarista Saša Obradović. Sale je nastavio rad sa nekoliko grupa (Svilleni, Viktorija).
Otprilike u vrijeme Saletovog odlaska, Dinar je pozvan da nastupi na Gitarijadi u Zaječaru u septembru iste godine. U vrlo kratkom periodu grupa pronalazi zamjenu i počinje pripreme za snimanje albuma prvenca sa novim gitaristom, Draganom Tabakovićem, vjerovatno jednim od najtalentovanijih muzičara poteklih iz Banjaluke. Njegov dolazak obilježava narednu fazu u radu DNG Dinar, a zahvaljujući činjenici da je uigrana ritam-sekcija (Farfa i Zoka) nastavila u dobrom tempu, grupa je bila spremna za studio i nove koncerte.
Neposredno prije odlaska na Gitarijadu, grupi pristupa i Zlatko Bašić – Caja koji, nakon povremene saradnje u studiju, odlučuje da ponudi svoje usluge profesionalnog muzičara i pomogne još uvijek relativno neiskusnim članovima grupe.
U septembru 1984. Dinar nastupa na Gitarijadi u Zaječaru i biva proglašen ukupnim pobjednikom, nakon čega grupa skreće pažnju mnogobrojnih medija na nacionalnom nivou (u tadašnjoj terminologiji “saveznom nivou”). Neposredno nakon povratka, Dinar ulazi u studio i započinje snimanje prvog LP-a “Kad Dinar dodje na vlast”. Za vrijeme rada u studiju, stiže poziv od organizatora koncerta kojim je trebalo da se proslavi 300-ta emisija “Primus” Omladinskog radija u Sarajevu. Članovi grupe sa zadovoljstvom prihvataju poziv i zajedno sa grupama “Zabranjeno pušenje”, “Elvis J.Kurtovich”, “Bombaj Štampa”, “Plava trava zaborava” i “Kongres” nailaze na odličan prijem. Koncert, održan 17. novembra 1984, je izazvao veliko interesovanje, tako da je neplanirano održan i drugi nastup naredne večeri, te ostaje zabilježen kao jedan od najprominentnijih dogadjaja na sarajevskoj rock-sceni koja se u tom periodu vjerovatno nalazila na vrhuncu kreativnog potencijala.
Snimke za prvi LP su završene krajem novembra 1984. ali nažalost album nije mogao biti spreman za promociju na 1. Međunarodnom sajmu muzike u Beogradu (MESAM), gdje je Dinar bio pozvan da nastupi 3. decembra 1984. zajedno sa vodećim rock sastavima sa područja bivše YU. Nastup je bez obzira izazvao veliko zanimanje, a cjelokupna prezentacija benda je isprovocirala odredjene kontraverzne izjave od strane organizatora, na koje naravno članovi grupe uopšte nisu obraćali pažnju.
Ploča je napokon odštampana u produkciji Suzy u proljeće 1985. i prvi primjerci su bili spremni za promociju na prvom od tri koncerta koje je Dinar održao kao predgrupa za Bijelo Dugme na njihovoj promocionalnoj turneji za album “Kosovka djevojka”. Nakon sarajevske Skenderije, koncerti su održani u zagrebačkom Domu sportova i u Beogradu na Sajmištu pred 20.000 posjetilaca.
Prije pomenutih promocionalnih koncerata Dinar je u januaru ‘85. nastupio na Pop paradi u Banjaluci zajedno sa Nadrealistima kao i na Glasovom koncertu u aprilu iste godine. 25 maja 1985. Dinar nastupa na manifestaciji organizovanoj povodom Dana mladosti u Sarajevu zajedno sa, u tom periodu, najpopularnijim grupama iz BiH (Zabranjeno Pušenje, Elvis J.Kurtovich, Plavi Orkestar) nakon čega ista postava održava koncerte u nekoliko gradova BiH. Na nekoliko koncerata u tom periodu grupi se pridružio i ugledni banjalucki klavijaturista Boris Relja.
Krajem ljeta 1985. postepeno dolazi do razlaza među članovima benda i kao rezultat grupu napušta jedan od originalnih članova, basista Zlatko Prpa. U septembru iste godine Dinar je uradio TV spot za pjesmu “Sabrija”, emitovan u emisiji Nedjeljno popodne TV Sarajevo, nakon čega grupu napuštaju gitarista Dragan Tabaković i bubnjar Zoran Milosavac. Pomenuta trojka osniva “Žigolo” i počinje rad na novim pjesmama.
U međuvremenu Edin Tahirović i Zlatko Bašić nastavljaju rad pod imenom Dinar, i nakon angažovanja Svetlane Matijaš i Biljane Ćeranić, započinju pripreme za snimanje drugog albuma “Priroda i društvo”. U periodu s kraja 1985. pa sve do ljeta 1987. Dinar nije imao značajnijih živih nastupa izuzev izvedbi muzičko-poetskog recitala “Dinar pasti neće”, nastupa na otvaranju i zatvaranju “Bašte sljezove boje” 1986. kao i zajedničkog koncerta sa Radiom u Dancing dvorani Skenderije u Sarajevu i na nekoliko ORA. Nakon završetka studijskih snimaka, napravljeni su TV spotovi za emisiju Rok oko za pjesme “Lindzi”, “Jen, dva, tri” i “Kombinezon”. Na jednoj od verzija pjesme “Lindsay” se pojavljuje i prvobitni član Dinara, gitarista Saša Obradović. Kao gosti u pjesmi “Jen, dva, tri” se takođe pojavljuju “Stari znanci”, poznata banjalučka starogradska grupa predvodjena Bucom Kenjalovićem.
{youtube}TFIJIysubmU{/youtube}
Sredinom 1987. godine Tahir Dinar odlazi na odsluženje vojnog roka čime je i praktično zamrznuta aktivnost grupe. Nakon njegovog povratka, sredinom 1988. ideja o oživljavanju “originalnog Dinara” dobija na snazi i uskoro dolazi do obnavljanja rada u sastavu Tahir Dinar (vokal), Dragan Tabaković (gitara), Zlatko Prpa (bas) i Zoran Milosavac (bubnjevi). Krajem 1988. i početkom 1989. Dinar snima materijal za treći LP “Do zadnjeg dinara” i odrađuje nekoliko koncerata gdje uigravaju novi materijal. U proljeće 1989. održan je koncert na KSET-u u Banjaluci koji će, kako će se kasnije ispostaviti, biti zadnji koji je grupa održala pod nazivom “Dinar” i u sastavu koji je proveo najviše vremena zajedno.
Tokom 2005. Zlatko Prpa, Tahir Dinar i Saša Obradović nakon dužeg vremena uspostavljaju kontakt i odlučuju da prikupe i objave materijale vezane za rad i aktivnosti DNG Dinar, te na taj način obilježe 25-godišnjicu osnivanja.
impulsportal.net
